Drishti to termin pochodzący z sanskrytu, który oznacza „punkt skupienia wzroku” lub „skupienie umysłu” w praktyce jogi. Drishti jest kluczowym elementem praktyki jogi, zwłaszcza w Ashtanga Vinyasa, pomaga w utrzymaniu koncentracji, równowagi i wyciszenia umysłu.
Aby wykonać drishti, należy skupić wzrok na wyznaczonym punkcie podczas wykonywania konkretnej asany (pozycji). Drishti powinno być stosowane nie tylko jako skupienie wzroku, ale także jako umysłowe skupienie na oddechu i praktyce jogi.
Główne drishti w tradycyjnej praktyce jogi:
- Urdhva (w górę)
- Bhrumadhye / Ajna (środek brwi / trzecie oko)
- Nasagrai (nos)
- Hastagrai (dłoń)
- Parsva (w bok)
- Angusta ma dyai (kciuk)
- Nabi chakra (pępek)
- Padayoragrai (palce stóp)
Poniżej opisane są różne rodzaje drishti, ich znaczenie oraz sposób, w jaki można je włączyć do swojej codziennej praktyki jogi.
Nāsāgre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na koniec nosa
Nasagra Drishti stosowane jest w wielu asanach, w tym pozycji w Chaturanga Dandasana (pozycja kija) czy w pozycji psa z głową w górę (Urdhva Mukha Svanasana). Warto zauważyć, że Nasagra Drishti może być stosowane także w innych pozycjach, w zależności od potrzeb i preferencji osoby praktykującej. Pomaga w skupieniu uwagi na sobie i utrzymaniu równowagi.
Ajna-dṛṣṭi – Skupienie na trzecim oku
Ajna Drishti kieruje wzrok na przestrzeń między brwiami, zwana „trzecim okiem”. Stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest neutralnie lub skierowana w dół, jak np. Dandasana czy Virasana. Pomaga wyciszyć umysł i zwiększyć wewnętrzną koncentrację. Warto zauważyć, że Ajna Drishti może być stosowany również w innych pozycjach, w zależności od potrzeb i preferencji praktykującego. Kiedy wybierasz drishti dla konkretnej asany, warto zwrócić uwagę na cel praktyki, na to, jakie korzyści chcesz uzyskać oraz jaką tradycję jogi praktykujesz. W niektórych tradycjach zalecenia co do stosowania drishti mogą się różnić.
Bhrūmadhye-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na miejsce pomiędzy brwiami
Bhrumadhya Drishti kieruje wzrok na środek brwi, podobnie jak Ajna Drishti, jednak stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest zgięta do tyłu. Pomaga w utrzymaniu równowagi i uspokaja umysł, jak np. Purvottanasana (pozycja odwróconego stołu) czy Ustrasana (pozycja wielbłąda).
Nabhicakre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na pępek
Nabi Chakra Drishti stosowane jest w pozycjach zgięcia do przodu, takich jak pozycja psa z głową w dół (Adho Mukha Svanasana) czy Halasana (pozycja pługa). Pomaga w rozluźnieniu pleców, utrzymaniu równowagi i skupieniu się na oddechu.
Hastagrahe-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na dłoń
Hastagra Drishti stosowane jest w pozycjach, które wymagają skupienia na ruchu rąk, takich jak Trikonasana (pozycja trójkąta) czy Parivrtta Trikonasana (skręcona pozycja trójkąta). Pomaga w utrzymaniu równowagi i zwiększa świadomość ciała.
Aṅguṣṭhamadhye-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na kciuk
Angushtha Ma Dyai Drishti polega na skupieniu wzroku na kciuku. Jest to stosowane w asanach, które angażują ramiona, np. w Utkatasana (pozycja krzesła) czy w pozycji Virabhadrasana I (wojownik I).
Pādayoragre-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku na palce u stóp
Padayoragra Drishti stosowane jest w pozycjach zgięcia do przodu, takich jak Janu Sirsasana (pozycja głowy do kolana) czy Paschimottanasana (siedząca pozycja rozciągająca). Pomaga w utrzymaniu równowagi, skupieniu na oddechu i rozluźnieniu pleców.
Pārśva-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku w bok
Parshva Drishti stosowane jest w pozycjach skrętowych, takich jak Utthita Parsvakonasana (pozycja rozszerzonego bocznego kąta) czy Marichyasana C (pozycja mędrca Marichi). Pomaga w skupieniu uwagina ruchu skręcającym, utrzymaniu równowagi oraz wzmocnieniu mięśni brzucha.
Ūrdhva-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku ku górze
Urdhva Drishti stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest uniesiona do góry, takich jak Upavishta Konasana czy Ubhaya Padangushtasana. Pomaga w skupieniu się na rozciąganiu klatki piersiowej, utrzymaniu równowagi i wzmocnieniu mięśni pleców.
Adhodṛṣṭi – Skierowanie wzroku ku dołowi
Adho Drishti stosowane jest w pozycjach, w których głowa jest opuszczona w dół, takich jak Balasana (pozycja dziecka). Pomaga w relaksacji, uwalnianiu napięcia oraz skupieniu się na oddechu.
Antar-dṛṣṭi – Skierowanie wzroku do wewnątrz
Antar Drishti polega na wewnętrznym skupieniu wzroku, czyli na zwróceniu uwagi na wewnętrzne doświadczenia, takie jak oddech, uczucia czy myśli. Stosowane jest w pozycjach medytacyjnych i w praktykach, które koncentrują się na wewnętrznym poznaniu, jak np. Padmasana (pozycja kwiatu lotosu) czy Sukhasana (pozycja łatwa).
Drishti, czyli skierowanie wzroku, jest niezwykle istotne w praktyce jogi, ponieważ pomaga w utrzymaniu koncentracji, równowagi oraz zwiększa uważność. Warto eksperymentować z różnymi rodzajami drishti, aby znaleźć te, które najbardziej odpowiadają naszym potrzebom i pomagają osiągnąć większą harmonię w praktyce jogi. Regularne stosowanie drishti może przyczynić się do głębszego zrozumienia i opanowania praktyki, prowadząc do większego dobrostanu fizycznego i emocjonalnego.
Jak stosować drishti podczas praktyki jogi?
Wybierz odpowiednie drishti dla konkretnej pozycji. Każda asana ma swoje określone drishti, które pomagają w utrzymaniu równowagi i koncentracji.
Praktykuj drishti z łagodnością i miękkością. Nie należy zmuszać oczu ani umysłu do skupienia się na punkcie. Pozwól, aby oczy naturalnie skupiły się na wybranym punkcie.
Pamiętaj o oddychaniu. Drishti jest ściśle związane z oddechem, który ma kluczowe znaczenie dla utrzymania równowagi i wyciszenia umysłu. Staraj się oddychać spokojnie i głęboko podczas praktyki.
Praktykuj drishti jako narzędzie medytacji. Skupienie wzroku na jednym punkcie może pomóc w wyciszeniu umysłu, co jest jednym z głównych celów praktyki jogi.
Bądź cierpliwy i konsekwentny. Praktykowanie drishti może wymagać czasu i wytrwałości, ale z czasem przyniesie znaczące korzyści dla twojej praktyki jogi i ogólnego samopoczucia.
Dlaczego praktykujemy jogę z drishti, a nie z zamkniętymi oczami?
Koncentracja i uważność
Drishti pomaga skupić uwagę na obecnej chwili, zwiększając uważność na ciele i umyśle. Praktykowanie jogi z zamkniętymi oczami może prowadzić do rozproszenia myśli, podczas gdy skierowanie wzroku na konkretny punkt pomaga w zwiększeniu koncentracji i utrzymaniu świadomości.
Równowaga
Równowaga jest kluczowym elementem praktyki jogi. Drishti pomaga utrzymać równowagę, poprzez skupienie wzroku na stabilnym punkcie. Praktykowanie z zamkniętymi oczami może utrudnić utrzymanie równowagi, zwłaszcza w trudniejszych pozycjach.
Skierowanie energii
Drishti pomaga skierować energię w określonym kierunku, co przyczynia się do lepszego opanowania pozycji i większego zrozumienia praktyki. Z zamkniętymi oczami trudniej jest kontrolować przepływ energii, co może prowadzić do nieefektywnego wykonywania asan.
Bezpieczeństwo
Praktykowanie jogi z otwartymi oczami i zastosowanie drishti pozwala na kontrolowanie pozycji ciała i zapobiega urazom. Z zamkniętymi oczami łatwiej jest stracić orientację w przestrzeni, co może prowadzić do kontuzji.
Wewnętrzna praktyka czy zewnętrzna praktyka
Chociaż joga jest wewnętrzną praktyką, wykorzystuje zewnętrzne punkty odniesienia, takie jak drishti, aby pomóc w głębszym zrozumieniu umysłu i ciała. Praktykowanie z zamkniętymi oczami może być korzystne w niektórych przypadkach, takich jak medytacja czy pranayama, jednak drishti stanowi ważne narzędzie w codziennej praktyce asan.
Praktykowanie jogi z drishti, a nie z zamkniętymi oczami, ma wiele korzyści, ale joga to holistyczna praktyka, która obejmuje różnorodne techniki i podejścia. Choć większość praktyk jogi zaleca stosowanie drishti, czyli skierowania wzroku, w niektórych przypadkach praktykowanie z zamkniętymi oczami może być korzystne.
Praktyka jogi z zamkniętymi oczami – korzyści i zastosowanie
Wzmacnianie wewnętrznego połączenia
Praktykowanie jogi z zamkniętymi oczami może pomóc w głębszym połączeniu z własnym ciałem i umysłem, ponieważ zamykanie oczu skupia uwagę na wewnętrznych doznaniach. To może prowadzić do większej świadomości fizycznych i emocjonalnych odczuć oraz rozwijać intuicję i wewnętrzną mądrość.
Redukcja bodźców zewnętrznych
Zamykanie oczu podczas praktyki jogi pozwala na wyeliminowanie bodźców wzrokowych, które mogą odciągać uwagę. W ten sposób praktykujący może skupić się wyłącznie na wewnętrznym procesie, co może prowadzić do większej koncentracji i spokoju.
Medytacja i relaksacja
Jest szczególnie korzystna podczas medytacji i technik relaksacyjnych, takich jak pranayama czy Savasana (pozycja trupa). Zamykanie oczu pomaga wyciszyć umysł i uwolnić się od myśli, co sprzyja głębszemu relaksowi i wyciszeniu.
Praktyka na poziomie uczuć
Pozwala na bardziej emocjonalne i intuicyjne podejście do praktyki, umożliwiając odkrywanie ciała i umysłu na poziomie uczuć. Może to prowadzić do lepszego zrozumienia własnych emocji i potrzeb, a także do większej empatii wobec innych.
Przeciwwskazania
Chociaż praktyka jogi z zamkniętymi oczami ma swoje zalety, warto pamiętać o potencjalnych trudnościach związanych z utrzymaniem równowagi i kontrolą pozycji ciała. Dlatego warto stosować to podejście z rozwagą i uważnością, zwłaszcza w przypadku początkujących praktykujących.
Zamykanie oczu podczas praktyki może być dla niektórych osób kluczowe do głębszego zrozumienia jogi, ale dla innych może być pomocne jedynie w określonych sytuacjach. Ostatecznie, to praktykujący decyduje, które podejście przynosi mu najwięcej korzyści i pozwala na rozwój zarówno na poziomie fizycznym, jak i duchowym.
